اين پست

اين پست فقط براي اين نگاشته شد كه دلم ميخواست چيزي بنويسم، آن هم در زماني كه چيزي در ذهنم حركتي نميكند كه نوشته شود، همانقدر همه چيز آرام و ساكن كه درون منِ اين روزها.  نه اينكه هر بار وقت نوشتن تحرك چيزي در ذهنم باشد، اما هر بار تلنگري براي نوشتن در من محرك نوشتن ميشد، اين بار اما ذهنم خالي تر از هميشه براي ثبت كردن است. به تمام موضوعاتي فكر ميكنم كه ميشود ازشان نوشت، از اين روزهاي خوب ارديبهشت كه مي‏وزد بر زندگي، از خانواده كه هميشه در گوشه اي از ذهن نشسته است، از خود گذشته و حال، از تو و خيال آرامش بخشت ، از جريان سيال زندگي، از دوستان و سفر و ...
نوشته هاي ديگران را مي‏خوانم، چقدر دلم ميخواست بتوانم بنويسم، همانقدر دل نشين و بعد نوشتنش انقدر سبك باشم كه دلم نخواهد تمام شود و كش‏دارش كنم. اين پست بايد همنقدر بي دليل و بي هدف كه نوشته شد تمام شود.