شنبه، مرداد ۲۱، ۱۳۹۱

ترس

دور هم نشسته‌ایم و مسابقات المپیک را تماشا می‌کنیم، دیدن شادی های جمعی پیروزی در المپیک برای مردمی که مدتها شادی نکرده‌اند خوشحال کننده است.‏
تکواندوکار ایرانی روز اول در دوبازی ماقبل نهایی پیروزی را در راند طلایی بدست آورد، در دیدار نهایی انقدر "ترسو"  بود و انقدر وقتی نیاز به پیروزی داشت حمله ای نکرد که مدال نقره‌اش "کیف"‌‏ی برای ما نداشت.‏ مدالی که اندازه سایر مدال‌ها نچسبید و نارضایتی جمعی که به تماشا نشسته بودیم  را به همراه داشت.‏
در زندگی "ترس" و "کیف" یا "لذت"‏ رابطه تنگاتنگی باهم دارند، هر وقت ترسیده ایم، از شکست خوردن، تجربه کردن، از دست دادن، رفتن، ماندن، قضاوت شدن و ...‏ لذت زندگی را از خود دریغ کردیم و هر وقت ترس ها را کنار گذاشتیم و گام‌های استوار داشته‌ایم "کیف" کرده‌ایم.‏
ترس چیزی نیست که ساده و زود درمان شود، وقتی سالها ترسیده باشی از چیزی در درونت چه ترس از نوع ارتفاع باشد یا ترس از دست دادن ، یا وقتی سالها جامعه ترسانده باشدت از چیزی، درمانش سخت و زمان بر است، اما ارزشش را دارد.‏
دوست داشتنی تر است اگر بجای ترس در کاربردهای خوبش کلمات درستی بکار رود، ترس از آبرو "شرف"‏ باشد و ترس از خدا "تقوا"‏ و ...‏

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر