یکشنبه، خرداد ۰۴، ۱۳۹۳

Reyes De Europa, ¡Hala Madrid!

يك. دنياي بدون فوتبال برايم تصور كردني نيست، انقدر اين ورزش در زندگيم رخنه كرده است كه نبودنش كمبود قابل لمسي در دنيايم است. تمام خاطرات خوش و لذتهاي فوتبال، چه در نقش بازيكن در دوران دبيرستان و دانشگاه، و چه امروز، گاه و بيگاه پشت كنسول هاي بازي و چه در هميشه زندگي در نقش تماشگر و كل كل هاي هيجان انگيز دوست داشتنيش و چه خواندن كتابها و حتي مربيگري در دنياي مجازي قطعه اي غير قابل جايگزين بوده است.

دو. برخلاف رفاقت ها كه نقطه آغاز آن مكان و زمان مشخصي دارد، به خاطر ندارم از كجا طرفدار تيم هاي خاصي در فوتبال شده ام، چطور يك كودك ميتواند طرفدار رئال مادريد شود؟ يادم مي آيد در روزهاي شروع عشق خاص به اين باشگاه رقيب ديرينه بهتر بود، بارسلون در اوج بود و در سال اولي كه مادريديستا شده بودم اين بارسلونا بود كه قهرمان لاليگا شد. و اگر امروز ميخواستم شروع به طرفداري تيم خاصي كنم آيا تنها زمين فوتبال تاثيرگذار بود؟ و انديشه سياسي موجب ترجيح تيم ديگري جاي يك تيم با سابقه وابستگي به پادشاهي نميشد؟

سه. ديشب دراماتيك بود، دهمين قهرماني اروپا كه دوازده سال انتظار را به همراه داشت نزديك و دور بود، مخصوصا وقتي دقيقه ها با سرعت هرچه بيشتر به نود رسيدند. دقيقه نودوسه گل زده شد، به مرز جنون رسيديم، قلبمان به تپش افتاد، بغض ها فرياد شد و اين لذت فوتبال است.

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر