مرغ دل جهد کنان نیت پرواز گرفت *** تا که آن بلبل شیرین سخن، آواز گرفت
ناله درد و همه خستگی جان بفروخت *** غم عشق و نمک زخم به دل بازگرفت
نظر باغ و تماشای چمن کرد حرام *** دیده بر روی چو مه، پیکر طناز گرفت
دست در زلف سیاهش به خیالی همه شب *** آتش عشق به ویرانی دل ساز گرفت
مست و مخمور، طواف حرم یار آمد *** ناگهش تیر فنا جای دوصد آز گرفت
آهن حرض تنش در طبق آب فتاد *** مرگ ارکان وجودش همه آغاز گرفت
لشکر هجر غمت، قصد به جانم کردست *** پادگان دلت ای کاش مرا، یکه چو سرباز گرفت
بهار 92
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر