لبخندی که به هم بدهکاریم: عصر جمعه

جمعه، دی ۲۰، ۱۳۹۲

" مي دوني از اين بدبختي چطور خلاص بشيم مامان؟ يه شب يه شام درست و حسابي بپزي بخوريم

بعد سر فرصت همه درزهاي در و پنجره ها رو ببنديم، يكيمون شير گاز رو باز كنه، بريم بخوابيم، صبح

نشده همه دردسرهامون پريده"

احسان (صبر ابر) - اینجا بدون من - بهرام توکلی

:)۲۰ دی ۱۳۹۲ ساعت ۲۳:۳۵
"همه ی دردسرهامون پریده"
کاش اونا هم موافق بودند، خیلی چیزا حل میشد ...
پاسخحذف
پاسخ‌ها
چِل جان۲۲ دی ۱۳۹۲ ساعت ۹:۲۲
هر موقع تصمیم جدی گرفتی بگو بیام با هم درزها رو ببندیم
پاسخحذف
پاسخ‌ها